قسم بقلم ( 18 )
امروز در دو مجلس حضور بهمرساندیم. با آژانس من و حاج سرسنبای و خانم به قزاق محلّه رفتیم. حاج خانم نه سیبه لی برای شوهر مرحومش در خانه جدیدش صدیقه می داد. به مناسبت مسکن تازه مشترک قرار است به اتّفاق بقیّه اولادش جشنی بگیرند. مراسم مورد بحث در طبقه سوم بود و ما ابتدا به سالن پذیرایی وارد شدیم. نسوان که اضافه شدند و تعدادشان کمابیش زیادمی نمود تصمیم گرفتند آقایان در اطاق کوچکتر جا داده شوند. بعد از چای و مخلفات مربوطه ، عازم منزل مرحوم بایدیللا شدیم که مراسم فاتحه خوانیش در چادری برپا بود. قاری ترکمنی خوشخوان برای حضار آیاتی از کلام الله مجید تلاوت می کرد و ما به دعاهایش آمین می گفتیم. فرصت را مغتنم داشته گاهی شرحی برای آیات تلاوت شده می دادم. از جمله بیان داشتم هرچه از جانب خدا اتّفاق افتد خیر است. مثلاٌ مرگ نیز می تواند یک واقعه ضروری و مفید باشد. مسأله فقط نحوه برخورد و تلقّی انسان ار وقایع اتّفاقیه است که بسته بذهنیت ممکن است متفاوت باشد. همینکه جمعی در مجلس فاتحه حضور یافته و به آیات قرآن توجه و مورد تفکّر قرار دهیم می تواند در سرنوشتی که رقم می زنیم بخوبی اثر نماید. منظور از بخشیدن ثواب قرآن باید آن باشد که به خیریت پدیده ها پی ببریم و پاداش متعلّقه را بروح متوفّی نثار کنیم ؛ بدون اینکه چیزی از سهم خودمان کسر شود.
نام مرحومه را که دختر دایی حاج سرسنبای بوده کسی نمی دانست حتّی خود عمّه زاده اش ! البـتّه از صاحبان عزا هم نمی شد پرسید. خلاف ادب بود. از قضا همین ناشناسی از مظلومیت این زن بوده که در کمال فقر و از شدّت سرطان مرده است. آیا در این باره باید از خالق این دنیا شکوه نمود ؟ گرچه بدون تقدیر امکان این امور وجود نخواهد داشت ولیکن همین امکانات می تواند مورد حسن استفاده یا شرارت قرار گیرد. قضیه این می باشد که همه کارها به دنیا ختم نمی شود. بلکه آخرتی نیز هست که چگونگیش برای هر کسی منوط به کیفیت اعمالش است. یوم الدّین که روز تغابن هم نام دارد برخی خواهند کاش خاک می بودیم و مجبور به تحمّل عاقبت ناخوش اعمال ناصوابمان نبودیم. برعکس نیکوکاران غبطه خواهند کرد چرا بیشتر عمل صالح نکردیم تا از درجات برتر خلدبرین برخوردار شویم. به عبارت روشنتر خود ما انسانها - مرد یا زن - در تقدیر خویش با الله تعالی اجازه مشارکت داریم برخلاف سایر مخلوقات که فقط طبق غریزه عمل می کنند و اغلب مطیع خواسته آدمیزادند. البتّه تنها آنچه در زمین است یرای بنی بشر خلق شده ولی می بینیم که ابرقدرتها ضمن آلودن زمین دست تطاول به کرات سماوی دراز کرده و می خواهند از آسمانها نیز سوء استفاده کنند. بدینسان انواع و اقسام بلایا ظاهر شده ؛ منجمله کرونا که با همه خردی این طواغیت را مثل خر در گل نشانده و چون مظلومین هم با آنها درگیر نمی شوند مجبور به تحمّل عواقب بی عملی خود می شوند.
