اندیشه کن خود کمی

تاکید کرده بس نبی

من نخواهم مزدتان

رزق ربم شد بسی

رشوه مباد ملت را

درپی دارد ذلت ها

از حرص و آز برحذر

ای واله ثروت ها

تکاثرست سترون

چونکه زاید مرگ تن

با حیاتی اینگونه

بیهوده ات سر به تن